Zanna Bear over haar eerste cozy fantasyverhaal

Over een paar dagen (1 februari) verschijnt Three of Cups, een cozy fantasy e-book van de Nederlandse Zanna Bear, in het Engels geschreven. Wij stelden alvast wat vragen om haar wat beter te leren kennen!

Om te beginnen, zou je ons wat over jezelf kunnen vertellen?

Geef me een stil hoekje, een notitieboek met pen en een kop koffie en ik ben gelukkig.

Verhalen vertellen is mijn passie en obsessie. Vanaf mijn tienerjaren wilde ik niks anders doen dan schrijven. In 2010 ben ik dan ook de opleiding van de Schrijversvakschool gaan volgen. In december 2014 studeerde ik af en mocht ik mijn getuigschrift Scenario schrijven in ontvangst nemen. Dat ondanks het feit dat ik ernstige dyslexie heb en soms geen enkele fatsoenlijke zin kan schrijven.

Ik heb meerdere creatieve hobby’s, waaronder quilten, fantasy kaarten tekenen, miniatuur poppetjes schilderen voor m’n D&D sessies. Ik hou van LARPen en de vrijheid die zo’n evenement geeft om even helemaal uit je normale wereld te zijn. Om heel even te leven in je favoriete boek.

Ik ben Nederlandse. Ik woon in een arbeiderswijk in Den Haag. Ik ben huisvrouw en moeder van drie dochters – waarvan één een engeltje is. Mijn man en ik zijn inmiddels langer samen dan ik hem niet kende. Hij is mijn grootste supporter en is het voornaamste klankbord voor mijn gekke verhalen.

In februari komt je eerste (e-)boek uit, Three of Cups. Dit is niet het eerste schrijfproject van jou, want je hebt al heel wat D&D campagnes geschreven zag ik. Hoe ben je daar zo ingerold en heeft het je geholpen bij het schrijven van je debuutverhaal?

Om eerlijk te zijn… zijn ook dat niet mijn eerste publieke werken, maar wel de eerste publicaties onder m’n eigen naam. De andere verhalen zijn niet te vinden op internet. Ze zijn gespeeld op LARP evenementen.

Het schrijven voor D&D (en TTRPGs in het algemeen) laat je op een andere manier kijken naar verhaal. Want wat de schrijver bedenkt is niet per se wat landt bij de spelers. En hoewel je als Game Master af en toe aan de spelers uit kan leggen wat er nu precies bedoeld wordt, doet dat afbreuk aan de immersie van het spelen.

Roleplay draait op keuzevrijheid van de spelers voor hun personage, binnen de kaders die gezet worden door de GM. Als GM geef je informatie en zet je een decor neer, de spelers zijn daarna vrij hun eigen conclusies te trekken, de puzzels op te lossen, verbanden te leggen.

Ik zie mijn personages in boeken als ‘spelers’ en de setting als het decor waartegen zij bewegen, de lezer is de toeschouwer. Ik probeer dezelfde trucjes te gebruiken voor de lezer als ik gebruik voor mijn spelers om hen delen van het verhaal mee te geven, zonder die extreem in hun gezicht te duwen.

Three of Cups is een cozy fantasyverhaal, wat spreekt jou zo aan in dat genre en welke boeken kun jij ons aanraden?

Het zijn boeken die je oppakt, waarbij je een tijdje doorbrengt met vrienden en dan weer weglegt. Het gaat grotendeels om ‘gewone’ dingen waar de helden net zo mee worstelen in hun dagelijks leven als de lezer. Travis Baldree’s Legends & Lattes heb ik inmiddels meerdere keren herlezen.

Vroeger al zocht ik scenes uit m’n favoriete boeken op om eindeloos te herlezen. De knusse huiselijke scenes die een veel te korte intermezzo waren in het leven van de helden.

Lynn Flewelling gaf uiteindelijk Glimpses uit voor haar Nightrunner Series. De veel gevraagde scenes voor de twee hoofdpersonages, waarin wij – de lezer – juist die stukjes kregen die voor de gewone boeken niet interessant genoeg waren.

Mijn aanraders:

• Unnatural Magic – C.M. Waggoner; na een lange periode waarin elk boek wat ik oppakte het net niet tot helemaal niet was, was dit boek echte liefde. Is het cozy? Eh.
• A wizard’s guide to defensive baking – T. Kingfisher (net Rivella, een beetje raar, maar wel lekker.)
• Nettle and Bone – T. Kingfisher (misschien niet helemaal cosy, maar *chef’s kiss*)
• The Grimnoir Chronicles – Larry Correia; deze serie is zeker geen cozy fantasy, maar de worldbuilding is zo fantastisch gedaan, het verhaal is high-octane met geweldige imperfecte personages.

Ik zag op Instagram mooie previews van landkaarten in de schets, kun je iets vertellen over het verhaal dat lezers kunnen verwachten en wat je nog meer voor mooie extra’s hebt bedacht voor in het boek?

Er is een kleine line-art tekening voor de hoofdstuktitels (met dank aan @Soulflu_ op Instagram). Verder is het boek redelijk sober. In de toekomst, voor een volgende versie, hoop ik character art toe te kunnen voegen.

Je hebt het boek eerder aangeboden aan allerlei ARC lezers, via o.a. Arkhaven. Hoe ervaarde je zelf dat moment dat anderen het verhaal gingen lezen en hoe waren de reacties?

Het eerste delen was met proeflezers – beta readers – die mij geholpen hebben de laatste kreukels glad te strijken. Hun commentaren waren zeer waardevol en het moeilijkst om te incasseren. Want het was toch mijn kunstwerk waar zij kritiek op hadden. Het kwam soms veel harder aan dan bedoeld en regelmatig kwam een opmerking uit de blinde hoek. Even afstand nemen en de commentaren pas lezen wanneer ik tijd had om er direct wat aan te doen was een strategie die mij geholpen heeft.

De eerste weken van posten op Arkhaven waren heel spannend. Zou het überhaupt gelezen worden? Zitten mensen nou echt te wachten op een verhaal zonder sterke romance verhaallijn? Twee van m’n zes proeflezers hadden het boek uit voor ik de eerste episode publiceerde op Arkhaven en tot een week of twee voor publicatie had het geen titel.

Tot mijn verrassing werd het echter gelezen, met zo’n duizend views per drie episodes. Er kwamen reacties uit onverwachte hoeken en met complimenten die ik totaal niet zag aankomen. De meest terugkerende dat non-native speakers er een woordenboek bij hadden moeten pakken om termen op te zoeken, en dat ze echt met een paar zinnen helemaal opgingen in de wereld en de personages. Lezers waren enthousiast en wilden graag updates van nieuwe hoofdstukken ontvangen.

Wat de andere ARC lezers, die het eboek ontvangen hebben ervan vinden? Daar ben ik ook heel benieuwd naar. (Ik wacht met smart op recensies.)

De route van indie publishing biedt veel mogelijkheden, omdat je alles zelf in de hand hebt. Maar daarbij kan ik me voorstellen ook veel werk, ook weer omdat je alles zelf moet regelen. Wat viel je mee en wat ga je een volgende keer anders doen in dit traject waar anderen met dezelfde plannen wellicht van kunnen leren?

Het gemak van opmaak van een boek viel me mee. Als je weet welke programma’s daar voor zijn (en die zijn er ook gratis) dan is het simpelweg een kwestie van tijd, en consequent zijn met instellingen om de opmaak gedaan te krijgen. Het was een korte leercurve en als je eenmaal weet hoe het programma werkt, heb je daar ook bij volgende projecten baat bij.

Het vinden van proeflezers was niet moeilijk, maar hoe snel zij lezen en welke druk ik ervoer om hun voortgang, vond ik lastig managen. Ik ben namelijk helemaal niet geduldig. Voor mijn volgende project wil ik dus eerder stukken verhaal bij proeflezers neerleggen.

Promotie en marketing is echter totaal niet mijn ding en ik heb geen budget om groots uit te pakken. Gelukkig heb ik mensen om me heen die er meer kaas van gegeten hebben, en me tips geven.

Sowieso wil ik een shout out doen naar Kris Vanc Writing Services voor alle praktische hulp en aanwijzingen. Zonder haar zou het me velen malen meer stress gekost hebben om tot dit punt – het daadwerkelijk uitgeven van mijn boek – te komen.

En als dit boek eenmaal te koop is, zijn er al plannen voor nieuwe schrijfprojecten? Wellicht een vervolg?

Plannen voor nieuwe projecten zijn er volop. Daar wordt ook al hard aan gewerkt. Eerst een kinderboek voor mijn oudste dochter – want beloofd is beloofd. En daarna iets heel anders: een western romance met behoorlijk wat cyberpunk er doorheen, met de werktitel The Girls of Akra. Ook heb ik een halve dark(er) fantasy liggen, waarvoor mijn doel is dit jaar de eerste versie te voltooien.

Three of Cups zou oorspronkelijk een losstaande roman worden, maar een vervolg sluit ik niet volledig uit. De paar vage ideeën die ik daarvoor heb moet wat verder kristalliseren voordat ik ze in woorden kan vatten.