Tress of the Emerald Sea was het eerste boek van de aangekondigde geheime projecten van Brandon Sanderson, die hij in 2023 aankondigde. Een aantal van deze boeken waren nieuwe verhalen uit zijn gigantische Cosmere universum, waar ook series als Mistborn en The Stormlight Archive zich afspelen, en Tress is hier nu dus ook onderdeel van. Het verhaal wordt verteld door Hoid, een wereldhopper die de Cosmere doorreist en vaak aanwezig is bij grote gebeurtenissen in dit universum. Hij vertelt het verhaal van Tress, die haar geliefde Charlie probeert te redden, die is gekidnapt door de Sorceress.
Het verhaal
Zoals hierboven vermeld, is dit het verhaal over Tress, verteld vanuit het perspectief van Hoid. Dit heeft Brandon Sanderson gedaan omdat hij graag een boek over Hoid wilt schrijven, maar vond dat hij nog wat moest oefenen om de juiste Hoid-toon te krijgen.
Tress is een rustig meisje dat ramen wast voor wat geld en graag kopjes verzameld. Elk kopje heeft een eigen verhaal te vertellen en ze fantaseert dan ook over al de plekken waar deze kopjes vandaan komen. Tress woont op een klein en kaal eiland omringd door een oceaan van groene pollen. Deze oceaan is één van de twaalf die haar thuisplaneet van Lumar bedekt.
De beste vriend van Tress is Charlie. Charlie doet zich voor als de terreinwacht van de plaatselijke landheer die het eiland regeert, maar eigenlijk is hij de zoon van deze landheer. Charlie en Tress brengen veel tijd door met elkaar, maar helaas ziet de vader van Charlie deze romance ook opbloeien en dus stuurt hij Charlie overzees om te trouwen met een prinses.
Net voor zijn vertrek weet Charlie nog te zeggen dat hij alle aanzoeken zal afslaan en dat hij Tress brieven en nieuwe kopjes zal sturen. Tress ontvangt er vier en dan blijft het voor een tijd stil. Als na een tijd het schip van de landheer terugkeert, gaat Tress aan de kade kijken wat er nou aan de hand is. De landheer keert terug met zijn zoon Charlie en de prinses die zijn zoon zal trouwen. Alleen is de jongen die van boord stapt niet Charlie. De echte Charlie lijkt compleet te zijn verdwenen en de landheer doet alsof de nieuwe jongen zijn zoon is.
Na wat onderzoek ontdekt Tress dat de echte Charlie door zijn vader naar de Sorceress van de Midnight Sea is gestuurd om met haar te trouwen. Daar werd de jongen gevangen genomen en stuurde de Sorceress een brief voor losgeld. Maar omdat niemand deze wil (of kan) betalen, besluit Tress zelf de reis naar de Midnight Sea te maken om Charlie te gaan redden.
Ze weet met een list van het eiland af te komen ontmoet een pratende rat. Als haar schip wordt aangevallen door piraten, weet ze te ontsnappen naar het piratenschip. Hier blijft ze hangen en al snel raakt ze bevriend met de bemanning. Deze hebben zelf zo hun problemen. Tress doet haar best om het piratenleven te accepteren en een weg vooruit naar Charlie te vinden. Maar deze weg zal haar naar de gevaarlijkste plekken van Lumar leiden. Is zij krachtig en koppig genoeg om door te zetten en de Sorceress te bereiken?
Nieuwe wereld, minder Cosmere
Lumar is weer een nieuwe wereld in de Cosmere die wij mogen ontdekken. Toch heeft Brandon Sanderson dit boek zo gebouwd dat je dit volledig vrij van elke kennis over de Cosmere kan lezen. Hierdoor is dit misschien wel een goed boek om als nieuwe lezer het universum in te stappen. Mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar Mistborn of Elantris als startpunt. Maar zijn deze toch te zwaar aan wereldbouw en regels van het universum, dan is dit een goede start.
Het magiesysteem is verweven met de manen en de zeeën van Lumar en vergt wat uitleg om te begrijpen. Toch is het net zo goed verzonnen als bijvoorbeeld het systeem van Mistborn, waar mensen metalen moeten innemen om krachten te kunnen gebruiken.
Magiesystemen zijn natuurlijk Brandon Sandersons ‘ding’ en ook deze stelt dus zeker niet teleur. Ik vond überhaupt het concept van een wereld die ‘pollen’ als zeeën heeft interessant. Hoe blijven schepen dan drijven? En wat als je met water op het schip bij de pollen komt? Alles en meer wordt gaandeweg uitgewerkt en verteld, waardoor je als lezer een ontzettend boeiende wereld voorgeschoteld krijgt. En dat allemaal terwijl het toch wel serieuze randje van het verhaal doorspekt is met humor en sensatie omdat Hoid dit alles vertelt. Hoid is een verhaalverteller en houd van drama en alles groter maken dan het eigenlijk is.
Met al dit krijg je een ontzettend uitgediepte wereld zonder dat je op echt veel plekken komt. Hierdoor zat er toch goed de vaart in, ondanks het feit dat een groot deel van het verhaal alleen Tress op een piratenschip is dat zich voortbeweegt. En gebeurt genoeg met Tress om het allemaal interessant te houden. Dat dit verhaal grotendeels the Princess Bride als inspiratie had is wel te merken. Het voelt aan als een wat serieuzer sprookje. En daardoor voelt het toch een warm en cosy.
Conclusie
Tress of the Emerald Sea is dus perfect voor de beginnende Brandon Sanderson lezer die aan de Cosmere boeken wil beginnen, maar afgeschrikt wordt door de hoeveelheid boeken en de dikte van al die Sanderson werken (recentelijk verscheen deel 5 uit de Stormlight Archive serie en die telt meer dan 1300 pagina’s). Tress is een vlot boekje dat niet zo dik is, dicht bij huis voelt, een sprookjesfactor van 10 heeft en toch ook genoeg actie en avontuur bevat om je lekker ergens anders te wanen. Wat wil je eigenlijk nog meer als introductie in de Cosmere?
Is dit echte cozy fantasy? Ik weet het niet zeker. Het is in ieder geval niet te vergelijken met boeken als die van Travis Baldree. Maar door het sprookjesachtige verhaal roept het wel degelijk gevoelens van knusheid op. En dat is wat voor mij telt.
Laat een berichtje achter